Kattenschool
De Koddige Katjes

Klik hier om de ondertitel te bewerken

Met een hond ga je naar de hondenschool. Met een paard ga je naar een manege, waar je behalve het paardrijden op zich ook leert hoe je met een paard moet omgaan, en wat een paard nodig heeft om gezond en gelukkig te zijn (tenminste als het een goeie manege is). Maar kattenpersoneel dat met vragen zit, waar kunnen die terecht (behalve bij hun dierenarts)? Mensen zeggen wel eens "je kan een kat toch niets leren", dus een kattenschool heeft geen zin…  Maar is dat eigenlijk wel een juiste redenering?


Zoals welbekend, op een hondenschool zijn het vooral de hondenbaasjes die moeten leren. Die baasjes willen in de eerste plaats een hond die gehoorzaamt, en waar je op een gezellige manier mee kan wandelen zonder dat voorbijgangers met een grote boog om je heen lopen omdat “die zijn hond niet onder controle heeft”. En dus leren de baasjes op de hondenschool hoe ze met hun hond kunnen communiceren, wat de hond verwacht van zijn baasje, hoe ze hun hond dat leiderschap kunnen bieden, hoe ze een goeie band met hun hond kunnen opbouwen, enz. Daarmee maak je dan ook de hond gelukkig. En daarna kan je met die hond gaan agility doen, of speurwerk, of flyball, of doggy dance, of wat je maar wil. Voor dat paard dat ik eerder al vermeldde, geldt trouwens net hetzelfde, maar dat zou ons te ver leiden.

Maar hoe zit het dan met die kat, die thuis of in de tuin rondloopt, en “zijn plan wel trekt, want het is nu eenmaal een kat”? Is dat eigenlijk een gelukkige kat? Heeft het baasje de juiste kennis in huis om van zijn kat ook een vrolijke kat te maken? Heeft het dan geen zin om die kattenbaasjes ook wat tips te geven om het leven van hun kat – en zichzelf – nog aangenamer te maken? Om de band met hun kat te versterken? Dus een “kattenschool”, waarom niet eigenlijk? Het is zeker niet de bedoeling om straks met de kat een agility-pacours te lopen, maar “je kan die kat toch niets leren” betekent niet dat je de baasjes niets kan leren. Toch? En trouwens, die uitspraak van “je kan die kat toch niets leren”, daar kunnen we het dan bij gelegenheid ook nog wel eens over hebben… want je raadt het al, dat klopt voor geen meter.

Dus, mijn doelstellingen met Kattenschool De Koddige Katjes:


  • De belangrijkste doelstelling: Vrolijke katjes! Want vrolijke katjes zijn koddige katjes.
  • De baasjes leren wat hun kat nodig heeft om een vrolijk koddig katje te worden.
  • De baasjes helpen om gedragsproblemen van hun kat te voorkomen.
  • … en op die manier minder katten die in het asiel terechtkomen.
  • Kandidaat-nieuwe-baasjes (= adoptanten), die overwegen om een kat uit het asiel te nemen, of mensen die recent een kat geadopteerd hebben, op weg zetten met de basisinformatie om een goeie start te nemen met hun nieuwe huisgenootje. En op die manier vermijden dat men een kat terugbrengt naar het asiel.
  • De bijdrage die we vragen voor de lessen, komt (na aftrek van kosten) ten goede aan het asiel, dus daarmee zijn de katjes op het asiel dan weer blij. Nog meer vrolijke koddige katjes!


Let wel, het is niet de bedoeling om individuele oplossingen te bieden voor katten met ernstige gedragsproblemen. Daarvoor zal ik je graag doorverwijzen naar een dierenarts (altijd de eerste stap in zo’n situatie), of een professionele kattengedragstherapeut. Je kan het een beetje vergelijken met de volgende situatie: als je gewoon wat tips en inspiratie nodig hebt voor de opvoeding van je kleuter of kleinkind, dan ga je wellicht eerst even te rade bij andere ouders met meer ervaring, of bij de dame van de creche of de kleuterjuf. Als je echter vermoedt dat er meer aan de hand is, dan schakel je een huisarts of een kinderpsycholoog in. Welnu, ik ben dus geen kattenpsychologe, in deze vergelijking val ik eerder in de categorie kleuterjuf.